എല്ലാ മത്സരങ്ങളിലും മാര്ക്കിടേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ചിലതില് മാര്ക്കിട്ടാല് അതു പമ്പരവിഡ്ഢിത്തം ആവുകയും ചെയ്യും. ഉദാഹരണമായി ഫുട്ബാള്, ക്രിക്കറ്റ്, ചെസ്സ്. ഫുട്ബാളില് പുരോഗമനത്തിനു വേണ്ടി കളിക്കാരുടെ പ്രകടനത്തിന്റെ ആസ്വാദ്യത, മൂല്യം മുതലായവയൊക്കെ മാര്ക്കിട്ടളന്നു വിധി നിര്ണ്ണയിച്ചാല് എന്തു സംഭവിക്കും? ഗോളടിക്കാത്തവര് ജയിക്കും. ആ “പുരോഗമനം” അഭിലഷണീയം ആണോ? ബ്രസീലും ജര്മ്മനിയും തമ്മില് മത്സരിച്ചാല് ബ്രസീലിനായിരിക്കും മാര്ക്കു കൂടുതല് ലഭിക്കുക. പക്ഷേ ഗോളടിച്ചതു ജര്മ്മനി ആയിരിക്കും. അപ്പോള് മാര്ക്കിന്റെ പേരില് ബ്രസീലിനെ ജയിപ്പിച്ചാല് അതു കടുത്ത അനീതിയും ആനമണ്ടത്തരവും ആകും. ഏതു മഹാപണ്ഡിതന്റെ “മൂല്യവാദ”വും അതിനെ ന്യായീകരിക്കാന് പര്യാപ്തമാവുകയില്ല.
ചതുരംഗം കളിയില് ഓരോ നീക്കത്തിന്റെയും മൂല്യവും ആസ്വാദ്യതയും അളന്നു മാര്ക്കിട്ടു വിധി പ്രസ്താവിച്ചാല് എന്തു സംഭവിക്കും? അടിയറവു പറഞ്ഞയാള് ജയിക്കും. അതു പുരോഗമനം ആകുമോ? ഇല്ല. പമ്പരവിഡ്ഢിത്തമേ ആകുകയുള്ളൂ.
അക്ഷരശ്ലോകത്തില് ഓരോ ശ്ലോകത്തിന്റെയും മൂല്യവും അത് അവതരിപ്പിച്ചതിലെ കലാമേന്മയും ആസ്വാദ്യതയും ഒക്കെ അളന്നു മാര്ക്കിടുകയും അച്ചുമൂളിയവരെ മാര്ക്കിന്റെ പേരില് ജയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്താല് അതു പുരോഗമനം ആകുമോ? ആകുമെന്നു ചില പണ്ഡിതന്മാര് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഇതാണു പാണ്ഡിത്യം എങ്കില് പണ്ഡിതന് ആകുന്നതിനേക്കാള് നല്ലതു പാമരന് ആകുന്നതാണ്.