അക്ഷരശ്ലോകസാമ്രാജ്യം ഭരിക്കേണ്ടതു ശ്ലോകം ചൊല്ലുകയും മത്സരങ്ങളില്‍ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരാണ്. അതിനു പകരം ആസ്വാദകന്മാര്‍ കയറി വന്നു ഭരിച്ചാല്‍ അത് അക്ഷരശ്ലോകത്തിന്റെ സര്‍വ്വനാശത്തിനു വഴി തെളിക്കും. 1955 മുതല്‍ നാം അതു വ്യക്തമായി കാണുന്നു. പക്ഷേ കാണുന്നവര്‍ പലരും ഒന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.
ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും ഒരു അക്ഷരശ്ലോകമത്സരത്തില്‍ പങ്കെടുത്തിട്ടില്ലാത്ത ചില ആസ്വാദകവരേണ്യന്‍മാര്‍ 1955 ല്‍ അക്ഷരശ്ലോകസര്‍വ്വജ്ഞന്മാരായി ഭാവിച്ചു ഞെളിഞ്ഞു കയറി വരികയും അക്ഷരശ്ലോകസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണാധികാരികളായി സ്വയം അവരോധിച്ചു സിംഹാസനാരൂഢരായി ഏകഛത്രാധിപതികളെപ്പോലെ ഭരണം തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. ഏതെങ്കിലും മത്സരാര്‍ഥിയുടെ ചൊല്ലലിന്റെ ശൈലി അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കില്‍ അയാളെ അവര്‍ നിഷ്കരുണം എലിമിനേറ്റു ചെയ്യും. നീതി, നിയമം, ന്യായം, യുക്തി, മാന്യത ഇതൊന്നും ഒരിക്കലും അവരെ തടസ്സപ്പെടുത്തുകയില്ല. അവരുടെ പ്രീതിക്കു പാത്രമാകുന്നവര്‍ ജയിക്കും. അല്ലാത്തവര്‍ തോല്‍ക്കും. ഇതാണ് അവസ്ഥ.
എപ്പോഴും എവിടെയും ആസ്വാദകരുടെ വിശ്വാസപ്രമാണം ഒന്നു തന്നെ ആയിരിക്കും. “ഏറ്റവും മനോഹരമായി പാടുന്ന പെണ്‍കുട്ടി ഏറ്റവും വലിയ അക്ഷരശ്ലോകവിദഗ്ദ്ധ”.
ആസ്വാദകഭരണം നിലവില്‍ വന്ന ശേഷം അക്ഷരശ്ലോകമത്സരങ്ങള്‍ ജന്മസിദ്ധമായ ശബ്ദഗുണങ്ങളുടെ മാറ്റുരയ്ക്കാനുള്ള വേദികളായി മാറി. അക്ഷരശ്ലോകം എന്നു പേരു മാത്രമേയുള്ളൂ. അക്ഷര എന്ന വാക്കിനു പോലും പ്രസക്തി ഇല്ലാതായി. കിട്ടിയ അക്ഷരത്തില്‍ ശ്ലോകം ചൊല്ലാതിരുന്നാലും ജയിക്കാം. ഇതു സര്‍വ്വനാശം അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എന്താണ്?
